روانبخش امیری، به یک معدن سنگ آهن زیر زمینی بزرگ در دنیا اشاره می‌کند که در عمق نسبتاً زیاد قرار گرفته است و می‌گوید: «این معدن تقریباً مشابه همان آنومالی است که در ایران مرکزی قرار داشته و سالانه بیش از ٢٥ میلیون تن سنگ آهن استخراج می‌کند. شایسته است که با محوریت ایمیدرو، جهت آموزش هدفمند در زمینه معدنکاری ذخایر زیر زمینی بزرگ مقیاس و پیاده سازی الگوهای مشابه در ایران اقدامات لازم صورت پذیرد».
امیری تأکید می‌کند که برای کمک به تامین مواد اولیه صنعت فولاد کشور لازم است که ذخیره‌‎ی مذکور شناسایی و آماده بهره برداری شود. با این حال می‌گوید: «معتقدم راهکارهای دیگر از جمله شناسایی ذخایر سنگ آهن هماتیتی کشور و فرآوری مناسب آنها نیز می بایست مد نظر قرار گیرد. بنابراین ادامه‌ مطالعات اکتشاف و آماده سازی آنومالی عمیق ایران مرکزی و سایر منابع ناشناخته کشور و استفاده از روش‌های جدید برای فرآوری ذخایر سنگ‌آهن هماتیتی، می‌تواند در استراتژی تامین پایدار مواد اولیه مورد نیاز صنایع فولاد کشور در آینده کمک کند».
معاون پیشین شرکت ملی فولاد ایران همچنین با اشاره برخی چالش‌های موجود در زمینه‌ی معادن و محیط‌زیست می‌گوید: «در تمام دنیا این چالش وجود دارد. کارشناسان محیط زیست سعی دارند که مولفه های اصلی محیطی (آب، خاک و هوا) دچار تغییرات اساسی نشده و از سوی دیگر تامین مواد اولیه مورد نیاز زندگی بشر، صنایع مختلف، خوراک دام و مصالح برای ساخت و ساز و غیره اجتناب ناپذیر است! برخی از کشورها در این زمینه و در راستای دستیابی به توسعه پایدار، به درک مشترکی میان دو گروه رسیده‌اند و قوانینی هم در این زمینه وضع کرده‌اند و به همین دلیل با مشکلات کمتری مواجه هستند».
او معتقد است این چالش‌های موجود میان حوزه‌ معدن و محیط‌زیست در ایران هنوز بطور کامل حل نشده و به کار کارشناسی بیشتر در این زمینه نیاز است؛ «سازمان محیط زیست بر اساس رویکردهای ذاتی خود عمل می‌کند و از سوی دیگر شرکت‌های معدنی هم اگر با موانع جدی روبه‌رو شوند، طبیعتاً انگیزه‌شان را از دست می‌دهند. به همین دلیل نیاز است که این دو گروه تعامل بیشتری با هم داشته باشند».
او می‌گوید اگر درک مشترکی میان متخصصان دو حوزه به وجود بیاید، طبیعتاً از بروز مشکلات در این زمینه جلوگیری خواهد شد.