به گزارش بیرونیت، اکبریان ادامه داد: برای مثال، مشخصاً به شرکت هپکو اعلام کردیم که برنامه پنج ساله خود را ارائه دهد و ما نیز آماده پیش‌خرید محصولات این شرکت هستیم. اما موضوع اصلی این است که تولید داخلی کفاف نیاز تعداد ماشین‌آلات را هم به لحاظ کمیت و هم کیفیت نمی‌دهد.

اکبریان با بیان اینکه یکسری ماشین‌آلات در داخل کشور مونتاژ می‌شود که آن هم پاسخگوی نیاز داخل نیست و افزود: به اعتقاد بنده بهترین راهکار این است که تولیدکنندگان داخلی در کوتاه‌مدت به‌جای تولید ماشین‌آلات به دنبال تولید و تهیه قطعات مصرفی بروند.

او تأکید کرد: اینکه ما یک دورنمایی برای تولید ماشین‌آلات معدنی داشته باشیم و طبق آن وضعیت فعلی معادن را دچار مشکل کنیم، منطقی نیست. بخش معدن کلانتر از تولید ماشین‌آلات است.

نائب رئیس کمیسیون معادن اتاق ایران اظهار کرد: بسیاری از ماشین‌آلات مانند بلدوزر و بیل مکانیکی در بسیاری از بخش‌ها مانند راهسازی، خدمات شهری، تولید مسکن و  .. استفاده می‌شوند از همین رو نیاز آن در کشور به‌مراتب بیشتر است.

اکبریان با تاکید بر اینکه واردات ماشین‌آلات نباید در پیچ‌وخم تولید داخلی بماند، تصریح کرد: تولید ۴۰۰ دستگاه ماشین‌آلات در مقابل نیاز ۲۵ هزار دستگاه ماشین‌آلات پاسخگو نیست.

او خاطرنشان کرد: درخواست ما از دولت این است که شرایط واردات ماشین‌آلات معدنی را سهل‌تر کند. بسیاری از کشورها که هم سرمایه و توانایی تولید ماشین‌آلات معدنی دارند به دلیل عدم صرفه اقتصادی، وارد این بخش نمی‌شوند.

نایب‌رئیس کمیسیون معادن اتاق ایران به فرسودگی ماشین‌آلات معدنی در پی سال‌ها تحریم اشاره کرد و گفت:  در حال حاضر ۳۶ هزار دستگاه ماشین‌آلات معدنی در کشور وجود دارد که نیمی از آن مستهلک و از کار افتاده شده‌اند. مابقی آن نیز به دلیل بازدهی کم و افزایش هزینه نگه‌داری صرف اقتصادی ندارند.

اکبریان نبود ماشین‌آلات بروز را مانع رسیدن به اهداف پیش‌بینی‌شده دانست و ابراز کرد: برای سال ۱۴۰۴، در بخش معدن جابجایی ۷۰۰ میلیون تن خاک هدف‌گذاری شد. اما این برنامه‌ریزی با توجه به فرسودگی ماشین‌آلات شدنی نیست.