به گزارش معدن‌نامه، اصولگرایان عمدتا نگاه خوبی به خارج ندارند و با تکیه بر شعارهایی نظیر خودکفایی و قطع رابطه با دنیا به دنبال ساختن بهشتی برین هستند.

بخش معدن با این طرز تفکر طبیعتا به پیش نخواهد رفت و از دانش روز دنیا عقب خواهد ماند.

در این میان امید است که اسماعیلی وجهه سیاسی و تفکرات اصولگرایی خود را پشت در ساختمان وزارت قرار دهد و به مانند یک تکنوکرات وارد عرصه سیاستگذاری بخش معدن شود.

اگر قرار باشد به سبب ارادتش به نظامی ها و نهادهای حکومتی، دامنه فعالیت آنها را در بخش معدن توسعه دهد و پروانه های بهره برداری را به نام آنها کرده و در اجرای پروژه های بزرگ، بخش خصوصی را دور زده و رفقای نظامی و هم کیشان سیاسی خود را وارد عرصه معدن کند، باید احساس خطر کرد.

بخش معدن هنوز درگیر تبعات واگذاری معدن سنگ دهبید به موسسه خیریه منسوب به آیت اله کاشانی است، از این رو باید دقت شود تا معاونت جدید امور معادن و صنایع معدنی کشور از امانتی که به او سپرده شده به خوبی نگهداری کند و معدن را به اهلش بسپارد.

اسماعیلی بهتر است بداند که میز معاونت معدنی، کرسی مجلس نیست. حرف زدن در این پست مالیات دارد و حرافی می تواند به توسعه این بخش ضربه بزند.

او یک سال و نیم فرصت دارد تا روند رو به رشد بخش معدن را سرعت بخشد و با استفاده از مشورت بخش خصوصی، تشکل های معدنی و تکنوکرات های کارکشته این بخش، مدیریت بهتری را ارائه دهد.

تلاش برای ورود سرمایه گذاران به بخش معدن، دوری از ادبیات پوپولیستی، عملیاتی سخن گفتن و پرهیز از سیاسی بازی مهمترین اقداماتی است که بهتر است مورد توجه اسماعیلی قرار گیرد.

توقع بر آن است که تصمیم سازی ها و سیاستگذاری ها منجر به توسعه سرمایه گذاری در بخش معدن منجر شود و مهمترین خط قرمز او حفظ روند صعودی این بخش باشد و خود به سرعت گیر تبدیل نشود.

بسیار مهم است که اسماعیلی درک کند، فضای دولت با مجلس متفاوت است. او از این پس معاون وزیر خواهد بود و ادبیات خود را از نمایندگی مجلس عوام باید به ادبیات یک دولتمرد تغییر دهد.