۲. نداشتن دانش کافی در استفاده از مواد ناریه در عملیات باطله‌برداری و کمبود آن

۳. فرسودگی ماشین‌آلات معدنی و عبور عمر آن‌ها از ۳۰ سال
۴. عدم سرمایه‌گذاری جدید در بالا بردن ظرفیت پیمانکاران معدنی به دلیل نادیده گرفتن حقوق واقعی آنان توسط کارفرمایان
۵. افزایش قیمت سوخت، برق، گاز و به ویژه گازوییل معادن
۶. کمبود نیروی انسانی دارای مهارت و علاقمند به کار در معادن کوچک و متوسط و بزرگ
۷. عدم سرمایه‌گذاری در ارتقای ایمنی معادن به‌ویژه معادن زیرزمینی و همچنین کم‌توجهی به معدنکاری دیجیتالی و هوشمند
۸. کاهش شدید تمایل دانشجویان به تحصیل در رشته مهندسی معدن و زمین‌شناسی
۹. عمر پایین مدیریتی در معادن تحت کنترل دولت
۱۰. وجود معارضان محلی، دخالت نهادها و مسئولین محلی و اجرا نشدن دقیق ماده ۱۹ قانون معادن از سوی متولی بخش معدن
۱۱. دریافت حقوق دولتی نامتعارف از شرکت‌های بزرگ معدنی و مشخص نبودن نحوه هزینه‌کرد حقوق دولتی
۱۲. نبود متولی یا فرمانده متمرکز برای توسعه بخش معدن و گم شدن سیاست‌گذاری‌های این بخش در وزارت صمت
۱۳. تربیت نشدن مدیران توسعه‌ای، خلاق، با‌انگیزه و جسور برای توسعه بخش معدن و صنایع وابسته
۱۴. کم‌توجهی به اقتصاد دریا محور و تاسیس صنایع انرژی‌بر معدنی در سواحل مکران
۱۵. نبود زیرساخت‌های لازم و محول کردن وظایف سایر وزارتخانه‌ها به فعالان بخش معدن و دخالت نهادهای خارج از وزارت صمت در امور معادن و صنایع وابسته به آن.