بحران‌های اخیر فولاد دامنه‌دار شده است که نیازمند توجه فوری مسئولان به استمرار فعالیت این صنعت است؛ نباید سرنوشت فولاد همچون برخی صنایع دیگر با رکود و افول مواجه شود. فولاد پس از نفت و پتروشیمی، بیشترین درآمد ارزی صادرات غیر نفتی و بالاترین میزان اشتغال صنعتی را به اقتصاد کشور اضافه می‌کند. محدودیت‌های برق و گاز موجب کاهش تولید میلیون‌ها تن فولاد در کشور شده است؛ اگر واحدهای فولادی در طول ۱۲ ماه سال بدون محدودیت انرژی فعالیت می‌کردند، ظرفیت تولید کشور می‌توانست به بالای ۴۰ میلیون تن برسد، اما اکنون به دلیل افت ۲۵ درصدی ظرفیت معادل ۱۰ میلیون تن، آسیب جدی به بهره‌وری وارد شده است. این در حالی است که کل صنعت فولاد تنها ۵ درصد گاز کشور را مصرف می‌کند و نمی‌توان آن را عامل اصلی کمبود انرژی دانست.

در هیچ‌یک از کشورهای دنیا سابقه ندارد که در بهمن‌ماه مبلغ قبوض گاز ناگهان ۱۰۰ درصد افزایش پیدا کند. این شوک قیمتی، واحدهایی را که صورت‌های مالی و سود هر سهم (EPS) خود را در بورس اعلام کرده‌اند، دچار اختلال و زیان جدی کرده است. برخی تصمیمات، چه از روی آگاهی و چه از سر ناآگاهی، صنعت فولاد را با بحران مواجه می‌کند و متذکر شد که یک کارخانه فولادسازی بدون تأمین پایدار مواد اولیه و حمل‌ونقل منسجم، نمی‌تواند با ظرفیت اقتصادی و رقابتی فعالیت داشته باشد. فولاد مبارکه گل سرسبد صنعت فولاد کشور است و حفظ و تقویت این جایگاه در شرایط دشوار کنونی امری لازم و ضروری است.