به گزارش بیرونیت، احسان احمدی درباره تغییر استراتژی هلدینگ صدر تامین، معتقد است که مطالعات و کار کارشناسی بسیاری روی استراتژی جدید تاصیکو انجام شده و مسلما در آینده و با حرکت صدر تامین به سمت فلزات رنگی، این هلدینگ به رهبر بازار طلا، نقره و مس در کشور تبدیل خواهد شد.

بهینه‌سازی پورتفو به گفته این عضو موظف هیئت‌مدیره تاصیکو، پس از برنامه هفتم به برنامه‌ای جدی و الزام‌آور برای مدیران ارشد شستا و هلدینگ صدر تامین تبدیل شده است چرا که در این سند بالادستی برای عدم اجرای آن جرم‌انگاری شده است.

احمدی، فلزات رنگی مانند طلا، نقره و مس را جزو دارایی‌های امن شناخته شده در دنیا می‌داند که به گفته او بانک‌های مرکزی بسیاری از کشورها آن‌ها را تحت عنوان ذخایر استراتژیک نگه‌داری می‌کنند و دقیقا به همین دلیل است که هلدینگ سرمایه‌گذاری صدر تامین استراتژی خود را مبنی بر تمرکز روی این فلزات تغییر داده است.

احسان احمدی، عضو موظف هیئت‌مدیره و برنامه ریزی راهبردی و سرمایه گذاری هلدینگ تاصیکو در گفت‌وگوی اختصاصی با «ماهنامه صدر تحلیل» این موضوعات را به تفصیل بیان کرد که آن را در ادامه می‌خوانید.

با توجه به تغییرات مدیریتی در تاصیکو، استراتژی و برنامه‌های این هلدینگ به چه صورتی تدوین شده و شرکت صدرتامین چگونه می‌خواهد به سمت و سوی جدید حرکت کند؟ یکی از این سیاست‌ها واگذاری برخی شرکت‌ها و تمرکز بر حوزه‌های دیگر در قالب سهامداری حرفه‌ای است، معمولا واگذاری شرکت‌ها در ایران سابقه خوبی در اذهان عمومی ندارد، تاصیکو این سیاست‌ها را چگونه می‌خواهد مدیریت کند؟

در ابتدا باید گفت که واگذاری شرکت‌ها نام‌گذاری مناسبی برای این برنامه تاصیکو نیست و بهینه‌سازی پورتفو بهتر است. در مقاطعی واگذاری‌ها به گونه‌ای بود که یک صنعت با تغییر و تحولات ساختاری و مالکیتی یا واگذاری‌های بعضا نامناسبی مواجه می‌شد اما همین صنایع به مشکل می‌خوردند. در واقع این نوع از ناکامی‌ها به دلیل نبود استراتژی درست برای مصارف حاصل از واگذاری‌ها رخ داده است. اما چنین برنامه‌ای در هلدینگ صدر تامین وجود ندارد و قرار نیست صرفا برخی صنایع واگذار و از تاصیکو جدا شوند.

در واگذاری‌های ناموفق بعضا این اتفاق رخ داده که برخی متقاضیان، یک صنعت، کارخانه یا شرکتی را خریداری می‌کردند اما به دلیل نداشتن استراتژی درست، تجهیزات آن صنعت را می‌فروختند و کارگران را اخراج می‌کردند و در واقع یک زمین سوخته از خود باقی می‌گذاشتند. اما استراتژی تاصیکو این نیست چرا که روش فروش و مصارف حاصل از آن مشخص است.

بهینه‌سازی پورتفو تقریبا از سال ۱۴۰۱ و پیش از ابلاغ قانون برنامه هفتم توسعه در شستا آغاز شد و برنامه کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت برای این استراتژی نوشته شد. بر اساس این برنامه هر یک از هلدینگ‎‌‎ها باید با هیئت‌مدیره شستا جلساتی در این زمینه برگزار کنند تا با کارشناسی‌های صورت گرفته، برای نحوه و روش بهینه‌سازی پورتفو، تصمیم‌گیری درستی اتخاذ شود. همچنین باید مشخص شود کدام شرکت‌ها واگذار شده و درآمد حاصل از آن نیز در چه بخشی سرمایه‌گذاری و در واقع هزینه می‌شود.

پس از ابلاغ قانون برنامه هفتم، اجرای این سیاست بسیار جدی‌تر شد چرا که بر اساس این برنامه و سند بالادستی برای عدم اجرای این قانون جرم انگاری شد. در این میان هنگامی که یک مدیر برای ترک فعل خود با چنین چیزی مواجه می‌شود، مسلما جدی‌تر به موضوع بهینه‌سازی پورتفو نگاه می‌کند.

از سوی دیگر بر اساس مطالعات صورت گرفته، صندوق‌های بازنشستگی در جهان موفق هستند که در حوزه سهامداری فعالیت کرده و به این سمت و سو حرکت می‌کنند.

در برنامه هفتم چه ماده قانونی در حوزه بهینه‌سازی پورتفو و واگذاری‌ها وجود دارد و چگونه به این مسئله پرداخته شده است؟

در بند «ت» ماده ۲۸ برنامه هفتم توسعه آمده است که «صندوق‌های بازنشستگی اعم از کشوری و لشکری و تامین اجتماعی مکلفند کلیه سهام متعلق به خود و شرکت‌های تابع و وابسته را که سهم صندوق‌های بازنشستگی و شرکت‌های تابعه و وابسته در آن‌ها بیش از بیست درصد (۲۰%) و ارزش آن از سیصد برابر سقف نصاب معاملات متوسط (موضوع قانون برگزاری مناقصات) کمتر است حداکثر ظرف دو سال اول برنامه واگذار نمایند.» از سوی دیگر در همین ماده قانونی برای اجرایی نشدن آن جرم‌انگاری شده است، به گونه‌ای که در بند «ث» همین ماده آمده است: «مسؤولیت اجرای این حکم با اعضای مجمع عمومی شرکت‌های مشمول خواهد بود و متخلفان از اجرای آن به انفصال از خدمات دولتی و عمومی به مدت دو سال محکوم می‌شوند.»

در همین زمینه آیین‌نامه‌ای در سازمان تامین اجتماعی به عنوان سهامدار شستا نوشته شده و دستورالعمل ساماندهی در حوزه سهامداری به تصویب هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی رسیده است. بر اساس این دستورالعمل، واگذاری‌ها به این شکل صورت می‌گیرد که در وهله نخست باید صلاحیت خریداران محرز شود، به عنوان مثال باید کسی یک شرکت کاشی و سرامیک را خریداری کند که در این صنعت فعالیت کرده و تمکن مالی داشته باشد. همچنین برخی شرایط عمومی و اختصاصی برای واگذاری‌ها وجود دارد که خیال شستا و زیرمجموعه‌های آن راحت می‌کند.

نکته بعدی این است که ارزش‌گذاری‌های سهام در حال واگذاری کاملا مستقل انجام شده و شستا و هیچ کدام از هلدینگ‌های تابعه دخل و تصرفی در ارزش‌گذاری سهام ندارند. از همه مهمتر این است که ۹۵ درصد پول حاصل از واگذاری‌ها قرار است در همان هلدینگ صرف سرمایه‌گذاری شود، به گونه‌ای که سهامداری را ترویج کند. به عنوان مثال اگر شرکت سرمایه‌گذاری صدر تامین «تاصیکو» بخواهد «مس باهنر» را بفروشد استراتژی اولش این است که سهامدار «ملی مس» شود و اگر بخواهد این کار را انجام دهد، بیشتر از چند درصد نمی‌تواند سهامداری در «ملی مس» را تجربه کند بنابراین در «ملی مس» زیر ۲۰ درصد تعیین شده قانونی باقی می‌ماند. در این شرایط هم از نظر DPS (سود نقدی سهام) و هم به لحاظ Capital Gain (عواید و سود سرمایه‌ای) وضعیت بسیار بهتری نسبت به داشتن و نگهداری «مس باهنر» وجود دارد.

در چنین واگذاری‌هایی آیا این اطمینان حاصل شده است که خروج از سهامداری یک شرکت و ورود به یک صنعت بزرگ‌تر با سهامداری کمتر از ۲۰ درصد (مانند ملی مس) به سود تاصیکو و سهامداران آن است؟ به عنوان مثال در این زمینه اگر در شرکتی که دیگر برای تاصیکو جزو شرکت‌های کنترلی و مدیریتی محسوب نمی‌شود، تغییر و تحولات مدیریتی و ساختاری سبب شود تا آن شرکت به سمت زیان‌دهی حرکت کند، آیا تاصیکو هم متضرر خواهد شد؟ و در این صورت برنامه شما چیست؟

موضوعی که درباره «مس باهنر» مطرح شد، تنها یک مثال بود برای روشن‌تر شدن نحوه واگذاری‌ها اما از آنجا که تاصیکو به عنوان هلدینگی که می‌خواهد در حوزه فلزات رنگی مانند طلا، نقره و مس متمرکز شود، قرار است آن‌ها را از شمول این ماده خارج کنیم و در تلاش هستیم تا این اتفاق رخ دهد. البته نکته‎‌ای که اشاره کردید، درست است. اما چند استراتژی دیگر می‌تواند در این زمینه کمک کننده باشد.

در همین مثالی که ذکر شد، اولین استراتژی تاصیکو این است که می‌تواند یک عضو هیئت‌مدیره موثر در «ملی مس داشته» باشد. در برهه‌ای ممکن است «ملی مس» با زیان و شرایط نامناسبی از نظر ساختاری، مدیریتی و مالی مواجه شود اما در همین شرایط باید دید در «مس باهنر» چه اتفاقی قابل پیش‌بینی است. «مس باهنر» نیز به تبع «ملی مس» سود سهامش کاهش می‌یابد و سود مدنظر را تولید نمی‌کند. از سوی دیگر می‌توان اعضای هیئت‌مدیره در ملی مس را به همان کیفیت و استانداردی انتخاب کرد که قرار بود در «مس باهنر» انتخاب شوند.

در نهایت باید گفت که من به عنوان عضو هیئت‌مدیره حافظ منافع سهامداران هستم. از سوی دیگر بر اساس مطالعات، کارشناسی و تحلیل‌های مختلف، انتخاب «ملی مس» انتخاب خوبی نسبت به «مس باهنر» است. تاصیکو سبدی از محصولات را تشکیل می‌دهد که وقتی مس کاهشی می‌شود، سهام دیگر افزایشی شود و بتواند آن را پوشش دهد. بنابراین انتخاب مدیران و اعضای هیئت‌مدیره از اهمیت بالایی برخوردار است.

در زمینه واگذاری‌ها یا همان اصلاح و بهینه‌سازی پورتفو، چرا به سمت فلزات گران‌بها حرکت کردید و علت تمرکز تاصیکو به این سمت و سو چیست؟

تاصیکو در حدود پنج سال گذشته اقدام به مقایسه (Benchmark) خودش با بقیه رقبا کرد. نهایتا به این نتیجه رسیدیم که در حوزه فولاد هیچ وقت به پای رقبای خودمان نخواهیم رسید به گونه‌ای که بتوانیم رهبر بازار باشیم. در واقع در این صنایع، رقبا آنقدر سرمایه‌گذاری کرده‌اند که برای لیدر شدن در این بازار باید چند ده میلیارد دلار هزینه کنیم تا به نقطه برابر با آن‌ها برسیم. بنابراین تمرکز روی معادن طلا، نقره و مس به این سبب مطرح و بررسی شد که تاصیکو چند معدن خوب طلا، نقره و مس دارد که می‌توان آن را به عنوان یک استراتژی مناسب و به نام فلزات گران‌بها یا فلزات رنگی مورد توجه قرار دهد.

تاصیکو در این زمینه‌ها به ویژه طلا و نقره می‌تواند رهبر بازار باشد گرچه نمی‌خواهم خیلی بلند پروازانه به آن بپردازم اما مانند ذخیره طلای بانک مرکزی، هلدینگ صدر تامین می‌خواهد ذخیره مطمئنی برای بیمه شده‌های تامین اجتماعی ایجاد کند.

بر اساس چه داده‌ها و مطالعاتی احساس می‌کنید که در حوزه فلزات رنگی می‌توانید رهبر بازار باشید؟

تعداد بازیگران طلا در کشور محدود هستند و شناسایی آن‌ها کار سختی نیست. در حال حاضر نیز رقبای خودمان را در حوزه طلا شناسایی کردیم و از ظرفیت تولیدشان آگاهی داریم و از سوی دیگر برنامه‌های توسعه‌ای مختص این فضا و این حوزه از بازار را برای تاصیکو داریم.

به عبارت دیگر با توجه به کار مطالعاتی و کارشناسی بسیاری که انجام شده و از سوی چند موسسه دیگر مورد تایید قرار گرفته است، می‌توان این اطمینان خاطر را به سهامداران و ذی‌نفعان تاصیکو داد که این استراتژی کاملا علمی و دقیق بوده و سهام تاصیکو سهام ارزشمندتری شده و آینده بسیار خوبی خواهد داشت. به همین علت توصیه می‌کنیم مردم سهام تاصیکو خود را نگه داشته و حتی آن را افزایش دهند چرا که در چند سال آینده قیمت‌های امروز برای سهام تاصیکو قیمت‌های خاطره انگیزی خواهد بود.

تاصیکو همیشه به عنوان یک هلدینگ منضبط شناخته می‌شود و برخی از ویژگی‌های آن حتی توسط شستا و خارج از این هلدینگ تصدیق می‌شود، اگر ممکن است درباره این ویژگی‌ها صحبت کنید؟

ویژگی تاصیکو یعنی همان انضباطی که همه از این هلدینگ سراغ دارند در پروژه‌های آن و امروز در تغییر استراتژی یعنی همان بهینه‌سازی پورتفو دیده می‌شود و قابل لمس است. منشاء چنین ویژگی به زحمات مدیران قبلی تاصیکو و حتی شستا برمی‌گردد و ما امروز میراث‌دار یک مجموعه منضبط هستیم که پورتفوی منضبط و به اصطلاح شفافی دارد چرا که تقریبا بیش از ۹۵ درصد آن بورسی است.

همچنین بخش غیر بورسی پورتفوی تاصیکو عامدانه در این وضعیت نگه داشته شده تا مطمئن شویم زمان مناسب برای بورسی شدن آن چه مقطع و زمانی است. به عبارت دیگر انضباطی که در تاصیکو وجود دارد در پورتفو این هلدینگ نیز وجود دارد و هیئت‌مدیره کنونی مصمم است تا مسیری را که بر اساس کار کارشناسی و علمی ترسیم شده، ادامه دهد.

درباره آینده سهم تاصیکو صحبت کردید. درباره این مسئله توضیح دهید که چه نشانه‌هایی برای نوید دادن روزهای بهتر در ماه‌ها و سال‌های آتی در تاصیکو وجود دارد و چه سرنوشت و آینده‌ای برای مجموعه تاصیکو و سهامداران آن قابل تصور است؟

در این زمینه می‌خواهم چند نمونه و مثال را بیان کنم. تاصیکو در سال گذشته تولید شمش طلا نداشت اما از شهریور امسال کارخانه ۵۰۰ کیلوگرمی در سیستان و بلوچستان و از انتهای سال جاری کارخانه ۵۰۰ کیلوگرمی طلا در کردستان شروع به فعالیت می‌کند. کارخانه طلای صدر تفتان در استان سیستان و بلوچستان در حال حاضر نیز تولیدش آغاز شده اما از شهریور ماه امسال (ماه پیش رو) با همان ظرفیت پیش بینی شده، تولید را ادامه خواهد داد.

در سال آینده دو ظرفیت بزرگ به تاصیکو اضافه خواهد شد و آن اینکه این هلدینگ تقریبا سالانه یک تن طلا می‌فروشد. برنامه توسعه‌ای برای کارخانه فعال در سیستان و بلوچستان، اضافه شدن ظرفیت ۵۰۰ کیلوگرمی دیگر است و یک پروژه بزرگ ۵ تنی دیگر نیز در سیستان و بلوچستان به آن اضافه می‌شود.

پروژه نقره از سال آینده به پورتفوی تاصیکو اضافه می‌شود و تولید نقره‌ این هلیدنگ با ظرفیت کامل ادامه پیدا خواهد کرد و این برنامه‌ها همگی نویدبخش یک پورتفو و سهامی است که درآمد و سود آن چندین برابر حالت فعلی است. درآمدهای حاصل از واگذاری نیز در پروژه‌های در حال تکمیل یا در سهام‌های ارزشمند سرمایه‌گذاری می‌شود. بنابراین با سرمایه‌گذاری فعلی و آتی و با روندی که ترسیم شده و ادامه دارد، به نظر من ارزش کنونی سهام تاصیکو خاطره خواهد شد.

چرا تصور می‌کنید فلزات رنگی یا گران‌بهایی که از آن به عنوان استراتژی آتی تاصیکو یاد شد، سودآور است و در آینده برای سهامداران آن (که بخش اعظمی از آن بازنشسته‌های تامین اجتماعی هستند)، سودآور و ارزشمند خواهد بود؟

طلا همواره به عنوان یک دارایی امن مطرح بوده است. بنابراین تولید طلا و فروش آن همیشه حاشیه سود خالص مناسبی داشته است. همچنین تولید دیگر فلزات رنگی مانند مس و نقره نیز به عنوان دارایی امن در جهان شناخته می‌شوند و بانک‌های مرکزی در جهان آن‌ها را به همین نام یا به عنوان ذخایر استراتژیک نگهداری می‌کنند.

البته دلیل آن بسیار واضح است. هنگامی که همه تحلیل‌های جهانی به این سمت و سو است که آینده فلزات رنگی در این قیمت‌ها نیست و آینده طلا، نقره و مس رو به رشد است. حداقل در بازه زمانی حدود پنج ساله مطمئن هستیم که فلزات رنگی رو به رشد خواهد بود.

آیا تاصیکو پس از رسیدن به اهدافی که به آن اشاره کردید، به سمت سایر فلزات رنگی و گران‌بها حرکت خواهد کرد یا آنکه همه تمرکز خود را روی طلا، نقره و مس می‌گذارد؟

فعلا تمرکز تاصیکو روی اهداف ترسیم شده برای آینده است اما اگر به این جمع‌بندی برسیم که فلز دیگر یا عنصر غیر فلزی مانند یون حاشیه سود خوبی دارد، حتما به آن سمت نیز حرکت خواهیم کرد.

در پایان اگر صحبتی برای سهامداران و ذی‌نفعان تاصیکو دارید، بفرمایید.

برای همه سهامداران تاصیکو آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم ما را به عنوان نماینده خودشان امین بدانند و همانطور که ما سعی می‌کنیم به خوبی و در حد توان و دانش خودمان، عمل کنیم. سهامداران نیز این اعتماد متقابل را به مجموعه تاصیکو داشته باشند چرا که وجود همین سهامداران است که باعث می‌شود قیمت تاصیکو در محدوده‌های کنونی حفظ شود. البته باید به این نکته هم توجه شود که همه اعضای هیئت‌مدیره، تیم مدیریتی و بدنه کارشناسی تاصیکو در تلاش هستند که سهامداران از داشتن این سهام راضی باشند و به آن افتخار کنند، همانطور که ما به آن‌ها افتخار می‌کنیم.