۲. عدم طراحی و معرفی ابتکار عمل بین‌المللی کریدوری ایران از سوی دستگاه‌های ذی‌ربط جهت ایجاد تقاضای حمل‌ونقل بار و مسافر بین‌المللی برای عبور از راهگذرهای ایران

۳. بلاتکلیفی و عدم تصمیم‌گیری در تعیین اولویت‌ها و زمان‌بندی احداث پروژه‌های زیرساختی راه‌آهنی و بندری

۴. کمبود و فرسودگی ناوگان حمل‌ونقل عمومی

۵. کم‌توجهی به اقتصاد دریامحور و توسعه منطقه مکران

۶. ایمنی نسبتاً پایین راه‌های کشور طبق آمار فوتی‌های ناشی از تصادفات جاده‌ای.