او توضیح داد: «در ابتدا هدف ما این بود که بتوانیم قطعات یدکی را در داخل تولید کنیم، اما به مرور این مسیر گسترده‌تر شد و به تجهیزات، فرآیندها و در نهایت به اجرای پروژه‌ها با مدل‌های EPC و PC رسید.»

نصر تأکید کرد بومی‌سازی اکنون سه بخش اصلی پروژه‌ها یعنی مهندسی، تدارکات و اجرا را به‌طور مستقیم تحت تأثیر قرار داده است. او در این باره افزود: «اینکه در بخش مهندسی از چه فناوری‌هایی استفاده کنیم و کدام شرکت‌های داخلی را وارد همکاری کنیم، تصمیمی است که امروز بر پایه توان داخلی گرفته می‌شود. در بخش تأمین نیز انتخاب وندورها کاملاً در چارچوب بومی‌سازی انجام می‌شود.»

او با اشاره به تغییرات جدی در نحوه اجرای پروژه‌ها گفت: «بسیاری از پروژه‌هایی که سال‌ها قبل تنها با همکاری شرکت‌های آلمانی انجام می‌شد، امروز به‌طور کامل در کشور و توسط شرکت‌های مهندسی ایرانی اجرا می‌شود. این تغییر نه‌تنها وابستگی خارجی را کاهش داده، بلکه سرعت و کیفیت اجرای پروژه‌ها را هم افزایش داده است.»

نصر درباره چارچوب اجرای پروژه‌های توسعه‌ای فولاد مبارکه توضیح داد: «تمام اهداف ما در طرح‌های توسعه بر اساس برنامه هفتم توسعه کشور و سیاست‌های اقتصاد چرخشی تنظیم شده است. تأمین پایدار، توجیه اقتصادی و کیفیت بالا سه محور اصلی این اهداف است.» او افزود: «معاونت طرح و توسعه به همراه معاونت خرید پروژه‌ها، با همکاری شرکت‌های دانش‌بنیان، اجرای طرح‌های توسعه‌ای را با اتکا به توان داخل دنبال می‌کنند.»

او همچنین به مدل مدیریت پروژه در فولاد مبارکه اشاره کرد و گفت: «مدیریت پروژه یک استاندارد جهانی دارد، اما ما آن را متناسب با فرهنگ سازمانی فولاد مبارکه تیلور کرده‌ایم و به یک مدل بومی‌شده و کارآمد برای اجرای پروژه‌های بزرگ رسیده‌ایم.»

به گفته نصر، حضور شرکت‌های دانش‌بنیان در این مسیر ضروری و تعیین‌کننده است. «شرکت‌های دانش‌بنیان در بخش‌های مهندسی، ساخت تجهیزات، تأمین قطعات یدکی و توسعه فناوری نقش کلیدی دارند. بدون همکاری آن‌ها بومی‌سازی پروژه‌ها تکمیل نمی‌شود.»

او یکی از محورهای مهم آینده فولاد مبارکه را هوشمندسازی فرآیندهای اجرایی و مدیریتی دانست و گفت: «هوشمندسازی باعث افزایش کیفیت، کاهش خطا و ارتقای بهره‌وری شده و مسیر آینده توسعه فولاد مبارکه بر همین پایه پیش خواهد رفت.»