به گزارش روزگار معدن، خاک‌های کمیاب سال‌هاست که در صنعت معدن چیزی شبیه به یک کلمه رایج بوده است. اما، با تولید سالانه جهانی درحال‌حاضر به صدها هزار تن، عنوان «نادر» هر روز دقیق تر می‌شود. معدنچی استرالیایی Arafura Resources خاطرنشان می‌کند که مصرف جهانی اکسیدهای خاکی کمیاب در سال ۲۰۲۰ به حدود ۱۶۷۰۰۰ تن رسیده است.

این شرکت انتظار دارد که این رقم در یک دهه بعد به حدود ۲۸۰۰۰۰ تن برسد، در حالی که مواد معدنی بخش مهمی از فناوری‌های معمولی مانند تلفن‌های همراه و زیرساخت‌های انرژی پاک را اشغال می‌کنند.

استرالیا می‌تواند یکی از ذینفعان اصلی این افزایش چشمگیر تقاضا باشد، جایی که شرکت‌های خصوصی و دولت‌های محلی به طور یکسان مشتاق توسعه تولید خاک‌های کمیاب نوپای این کشور هستند. در سال ۲۰۲۱، استرالیا چهارمین خاک‌های کمیاب در جهان را تولید کرد. مجموع تولید سالانه ۱۹۹۵۸ تنی به طور قابل توجهی کمتر از ماموت ۱۵۲۴۰۷ تنی تولید شده توسط چین است، اما نسبت به ۱۹۹۵ تن تولید داخلی در سال ۲۰۱۱ پیشرفت چشمگیری داشته است.

تسلط چین در فضای خاک‌های کمیاب، کشورهای دیگر، به‌ویژه ایالات متحده، را تشویق کرده است تا به دنبال ذخایر خاکی کمیاب برای تنوع بخشیدن به عرضه مواد معدنی حیاتی خود باشند. از آنجایی که ایالات متحده مشتاق است تا به عنوان بخشی از قانون کاهش تورم، تولید خاک‌های کمیاب را در داخل متحدان خود محدود کند، از جمله اینکه به طور بالقوه به وزارت دفاع اجازه می‌دهد در خاک‌های کمیاب استرالیا سرمایه‌گذاری کند، ممکن است یک سود غیرمنتظره برای تولیدکنندگان خاک‌های کمیاب استرالیا به همراه داشته باشد.

با این حال، این سوال باقی می‌ماند: آیا استرالیا یا در واقع هر کشوری می‌تواند صنعت خاک‌های کمیاب را مستقل از تسلط چین توسعه دهد؟ مجموعه‌ای از پروژه‌های جدید و کارهای توسعه بلندپروازانه می‌تواند بهترین پاسخ استرالیا به این معما باشد.

گسترش معادن
معدن Weld Lynas Rare Earth از زمان آغاز تولید در سال ۲۰۱۱ بر خاک‌های کمیاب استرالیا تسلط داشته است. اکنون، بزرگترین بازیگر این بخش هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت نشان نمی‌دهد. این شرکت اعلام کرده است که قصد دارد ۳۴۵ میلیون دلار برای توسعه ظرفیت معدن و کارخانه تغلیظ آن سرمایه‌گذاری کند که باعث افزایش ۵۰ درصدی تولید نئودیمیم و پرازئودیمیم به حدود ۱۰۵۰۰ تن در سال تا سال ۲۰۲۵ خواهد شد. و مزایای اجتماعی این پروژه نیز با این ادعا که معدن بزرگتر باعث افزایش ۲۸۰ میلیون دلاری در بازده اقتصادی منطقه خواهد شد و در کنار آن ۱۲۸ شغل جدید ایجاد خواهد شد. کانه‌های معدنی این معدن همچنین برای سرمایه‌گذاری‌های بالقوه آتی جذاب هستند، زیرا ذخایر فسفات حاوی حداکثر ۷۰ درصد اکسیدهای خاکی کمیاب هستند. در واقع، در آگوست ۲۰۱۸، لیناس افزایش ۷۰ درصدی در منابع معدنی و افزایش ۶۰ درصدی ذخایر سنگ معدن را اعلام کرد. این امر عمر کل معدن را به بیش از ۲۵ سال رساند و این را به یک پروژه بلند مدت قابل اعتماد تبدیل کرد.

تغلیظ معدن می‌تواند حدود ۲۴۰ هزار تن سنگ معدن از جمله حدود ۲۶۵۰۰ تن اکسیدهای خاکی کمیاب تولید کند. از آنجایی که فرآیندهای استخراج معادن بهبود می‌یابد و تأسیسات به سمت حداکثر خروجی حرکت می‌کند، این می‌تواند منبعی از خاک‌های کمیاب در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر از بسیاری از پروژه‌های با ظرفیت بالا و در عین حال اثبات‌نشده در مرحله اکتشاف در کشور باشد.

در حالی که تولید خاک‌های کمیاب چین به مراتب بزرگ‌تر از استرالیا است، پروژه‌های در مقیاس بزرگ و تثبیت‌شده مانند تأسیسات Mountt Weld می‌تواند بهترین شانس استرالیا برای تهدید تولید خاک‌های کمیاب چین در مقیاس بزرگ باشد.

پروژه Yangibana
معدن Yangibana در غرب استرالیا می‌تواند یکی از هیجان انگیزترین پروژه‌های جدید در این کشور باشد. معدن پیشنهادی متعلق به شرکت هاستینگز تکنولوزی متالز، در ذخایر سنگ معدن ماموت حدود ۲۱ میلیون تن قرار دارد. شرکت مشاوره اسنودن به این نتیجه رسید که ذخایر احتمالی حدود ۷.۷ میلیون تن است که ترکیب خاکی کمیاب ۱.۱۳ درصد است. صاحبان معدن نسبت به ظرفیت اقتصادی این تاسیسات خوش بین هستند. HASTINGS تخمین می‌زند که معدن بازده داخلی ۷۸ درصدی را ارائه می‌کند، هزینه‌های راه‌اندازی خود را در ۲.۳ سال بازپرداخت می‌کند و ارزش فعلی خالص آن ۳۱۶ میلیون دلار است. متیو آلن، مدیر مالی این شرکت، به فایننشال تایمز گفت که معدنچی می‌تواند تا ۸ درصد از تقاضای جهان برای نئودیمیم و پرازئودیمیم را تامین کند. دولت استرالیا وام ۱۰۰ میلیون دلاری را به این پروژه متعهد شده است که یک چهارم کامل سرمایه‌ای که هاستینگز به دنبال تولید قبل از تولید است. با این حال، نفوذ چین به چشم می‌خورد، زیرا چین کانون اصلی تجهیزات پردازش مواد کمیاب در جهان است. هاستینگز سه توافقنامه برای فروش ۶۰۰۰ تن به شرکت‌های چینی پس از شروع تولید امضا کرده است. در حالی که چنین توافقاتی ممکن است برای هاستینگز مفید باشد، تاثیر آن بر زنجیره تامین فعلی خاک‌های کمیاب همچنان قابل مشاهده است.

معدن Koppamura
پروژه Koppamura که متعلق به زمین‌های کمیاب استرالیا است، بر خلاف بسیاری از معادن با بودجه بالا و با ظرفیت در حال توسعه است. تجزیه و تحلیل از مشاوران مالی Sprott به این نتیجه رسید که معدن دارای خطر “کم” در قرار گرفتن کارگران در معرض رادیونوکلئیدها، عدم دستیابی به مجوز، و خطرات کلی کمی مرتبط با مجوز است. تحلیلگران ارزش کل معدن را تنها ۷۵ میلیون دلار تخمین می‌زنند که حدود ده برابر کمتر از پروژه نولان آرافورا است. در نتیجه، معدن می‌تواند سود قابل توجهی را به عنوان یک سرمایه‌گذاری کم ریسک ایجاد کند.

پروژه Nolans
پروژه Nolans آرافورا می‌تواند عنصر منحصر به فردی را برای تولید خاک‌های کمیاب استرالیا به ارمغان بیاورد. معدن آتی قصد دارد شامل یک کارخانه جداسازی باشد که نخستین تاسیسات داخلی این کشور خواهد بود. در کنار تولید گسترده خاک‌های کمیاب، چین اغلب کار پردازش و جداسازی خاک‌های کمیاب مورد نیاز تولیدکنندگان خارجی را تکمیل می‌کند. پروژه نولانز می‌تواند در ایجاد استرالیا به عنوان یک تولیدکننده خاکی کمیاب کاملاً مستقل از چین حیاتی باشد.
منبع: روزگار معدن