به گزارش بیرونیت، روزنامه روزگار معدن نوشت: ناشناخته‌هایی از دل زمین، کانی‌ها و آنچه از حفاری‌ ابزارآلات و تجهیزات اکتشاف به‌دست می‌آید، ماشین‌های غول‌آسای حمل‌و نقل، معدن‌کارانی سخت‌کوش با خاطراتی که از دنیای حفاری در معدن و تبدیل‌شدن یک مجتمع به کارگاه تولیدی و صنعتی در مقیاس بزرگ و حتی معادن متروکه با گذشته‌های تاریخی و باستانی، تجربه‌ای شگرف را با عنوان گردشگری معدن پیش‌روی علاقه‌مندان به سفر و کشف ناشناحته‌ها می‌گذارد.
امروزه در دنیا معمولا پس از اتمام فعالیت و پایان ذخایر معادن مجموعه اقداماتی چون بازسازی، تغییر کاربری به مراکز تفسیر میراث گردشگری و استفاده از خدمات راهنمایان بوم‌گردشگری و زمین‌گردشگری (ژئوتوریسم) صورت می‌گیرد تا این محل‌ها به مکانی برای بازدید گردشگران و برگزاری تورهای گردشگری معدن تبدیل ‌شود.
بهره‌بردن از دانش و تجربه راهنمایان زمین‌گردشگری، معدن‌کاران بازنشسته، کارشناسان معادن و کارشناسان سنگ‌ها و کانی‌ها، این بازدیدها را به گردشی هدفمند، لذت‌بخش، هیجان انگیز و آگاهی‌بخش تبدیل خواهد کرد.
حیات بسیاری از شهرها و جوامع به‌ وجود منابع زیرزمینی، طبیعی، کانی‌ها و معادن فعال وابسته است که معیشت ساکنان هر منطقه را تامین می‌کنند.
معمولا پس از اتمام فعالیت معدنی و پایان حیات معدن، ساکنان محلی در پی یافتن کار و منبع درآمد دیگر راهی‌های شهرهای اطراف می‌شوند که نتیجه آن چیزی جز چهره‌ای نازیبا از معدنی متروک و روستاها و شهرهای خالی از سکنه، نیست.

معادن متروکه و فعال زمینه‌ای برای درآمد پایدار گردشگری
معدن و معدن‌کاری علاوه‌ بر تاثیر مثبت اقتصادی و ایجاد اشتغال با توجه به تاریخچه‌ای که دارد، از قدمت معدن گرفته تا روش‌ها و ابزار حفاری، به مرور به بخشی از میراث تاریخی، فرهنگی و اجتماعی یک سرزمین‌ نیز تبدیل شده است؛ از طرفی تغییر سلیقه گردشگران و علاقه آنان به کشف مقصدهای جدید، می‌تواند انگیزه مهمی برای بهره‌برداری از معادن در ارائه خدمات به گردشگران شود.
معادنی که هزاران سال قدمت دارند و از تاریخچه تا روش‌ها و ابزار حفاری آنها، گردشگران را به کشف تجربه‌ای جدید علاقه‌مند می‌کند، در ایران و جهان کم نیست. وجود معادن متعدد در ایران اعم از معادن متروکه و فعال زمینه‌ای برای ایجاد شغل و درآمد پایدار در گردشگری است.معادن متروکه به معادنی گفته می‌شود که دست‌کم به‌مدت پنج سال غیرفعال بوده‌اند. به‌دلیل نامناسب بودن وضعیت بازار، به اتمام رسیدن ذخایر معدنی، کاهش عیار مواد معدنی، پایین بودن کیفیت مواد معدنی یا عدم توجیه اقتصادی بهره‌برداری، ادامه فعالیت آنها متوقف شده و به‌حالت متروک درآمده‌اند، که خود به دو دسته معادنی که ذخیره آن‌ها به اتمام رسیده و معادنی که هنوز ذخیره معدنی دارند، اما ادامه فعالیت و استخراج مواد از آن مقرون به‌صرفه نیست، تقسیم می‌شوند.
معادن روباز مس، آهن، سرب و روی، گهرسنگ‌ها، طلا و فیروزه و سنگ‌های ساختمانی و تزیینی، در صورت بهره‌برداری اصولی در راستای ترویج صنعت گردشگری، می‌توانند به مقاصد ارزشمندی برای بازدید گردشگران تبدیل شوند که در آنها امکان بازدید از فرایند کاوش، فعالیت‌های آموزشی و تحقیقاتی، تجربه کاوش و استخراج، آشنایی با ماشین‌آلات و ابزار کار و نحوه استفاده از آن، ایجاد موزه معادن و مراکز تفسیر میراث گردشگری و به خدمت گرفتن افراد متخصص و جویای کار وجود خواهد داشت.

ایران با معادنی با قدمت چندهزار سال
ایران، سرزمینی با تنوع بی‌نظیر از منابع و کانی‌ها با معادن مختلف فعال و متروکه با قدمت چندهزار ساله‌ها است که ظرفیت جدید گردشگری معدنی در زنجیره ارزش و کسب و کار صنعت گردشگری محسوب می‌شود. آشنایی با ابزار و آلات اکتشاف و حفاریِ معادن از دوران باستان در معادن متروکه تا ابزار نوین کاوش در معادن امروزی، از جاذبه های این نوع گردشگری است. آشنایی با منابع اولیه صنایع مهم کشور و سنگ‌های گران‌بها که از دل زمین استخراج می‌شوند، شناخت میراث‌تاریخی و آشنایی با یک یا چند دوره زمین‌شناسی، علاوه بر جذابیت، قابلیت تبدیل یک معدن به ‌مقصدی برای بازدید گردشگران و کسب درآمد پایدار برای مردم منطقه را داراست.
مشاهده انواع کانی‌ها و سنگ‌ها به‌ویژه سنگ‌های قیمتی و جواهر، حضور در معادن روباز و یا زیرزمینی، بازدید از روش‌های اکتشاف و استخراج آنها، عبور از تونل زیرزمینی، تماشای ماشین‌آلات استخراج از معادن و حمل و نقل برای مردم و گردشگران جذابیت خاصی دارد.در کنار همه این ویژگی‌ها توجه به ظرفیت بکر میراث‌طبیعی و پدیده‌های جذاب طبیعت زنده و غیرزنده در مناطق مختلف کشور، شناسایی و بهادادن به معادن به‌ واسطه داشتن پیشینه بسیار طولانی و تنوع معدن‌کاری فرصتی مناسب برای گردشگری، اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی در کنار بهره‌برداری از معادن در ایران خواهد بود.

پایان کانی‌ها پایان حیات معدن نیست
اکنون با توسعه گردشگری معدنی، پایان استخراج منابع و کانی‌ها دیگر پایان حیات یک معدن نیست و دیگر معدن به پدیده‌ای متروک و آسیب‌زا در کنار شهرها و روستاها تبدیل نمی‌شود، بلکه با تغییر و تحول و جان‌بخشی مجدد به یک کالبد به ظاهر بی‌روح، و ایجاد منابع اشتغال و درآمد، علاوه بر اینکه می‌توان از بروز آسیب‌های محیط‌زیستی، اجتماعی و اقتصادی جلوگیری کرد می‌توان معدن را به محلی برای گردشگری معدنی تغییر کاربری داد، برنامه‌ای که در بیشتر کشورهای دنیا برای معادن متروک و فعال، عملیاتی شده است.پژوهش‌ها نشان می‌دهد ۲۰ معدن در کشور از قابلیت و ظرفیت اجرای گردشگری معدنی برخوردار هستند؛ به طور مثال معدن زیرزمینی نخلک در استان اصفهان حدود ۲هزار سال قدمت دارد و در محل این معدن آثار باستانی قرار گرفته که پیشینه آن به دوران ساسانی می‌رسد؛ در کنار چنین جذابیت‌های صنعتی، طبیعی و تاریخی، سفر به عمق ۲۳۰متری زمین اتفاقی است که فقط در این معدن زیرزمینی تجربه خواهد شد. معدن انگوران زنجان، معدن پتاس خور و بیابانک در اصفهان، معدن نمک گرمسار، معدن فلورین در سوادکوه مازندران، معدن فیروزه نیشابور قدیمی‌ترین معدن فعال جهان، معادن سرب و روی در نخلک انارک در نایین با سابقه حفاری معدنی ۲هزار ساله را می توان از معادنی با ظرفیت بالقوه گردشگرپذیری نام برد. از عمده معادن کشور که در حال حاضر می‌تواند مورد استفاده ژئو توریستی واقع شود معادن روباز مس، طلا آهن و سنگ‌های ساختمانی و احیانا اکتشاف سرب و روی و... را می‌توان نام برد. در کنار این همه می‌توان طرح‌هایی را در نظر گرفت که مناطق معدنی به صورت موزه معدنی، آموزشی، تحقیقی توریستی درآید و حتی بعد از اتمام دوره استخراج، جاده‌های دسترسی به نواحی بکر می‌تواند تغییر کاربری بیابد و برای جاذبه‌های اکوتوریستی و ژئوتوریستی بهره‌برداری شود. با توجه به نیاز کشور به کارآفرینی و برای ممانعت از عقب‌ماندگی از پیشرفت‌های اخیر جهان در این زمینه، ژئوتوریسم معادن و بازسازی زمین‌های استخراجی به منظور توسعه توریسم باید بیش از گذشته مورد توجه کارشناسان و تصمیم‌گیران، مدیران ملی و محلی قرار بگیرد. با توجه به بکر بودن کشور از لحاظ میراث طبیعی و پدیده‌های جذاب طبیعت زنده و غیرزنده و پیشینه بسیار طولانی و تنوع معدنکاری فلزی و غیرفلزی و استخراج سنگ تزئینی و کانی‌های قیمتی در مقایسه با تعدد میراث فرهنگی کشور، شناسایی و بها دادن به معادنی که فرصتی هستند برای گردشگری در جهت اشتغال‌زایی و توسعه اقتصادی در کنار بهره‌برداری از معادن ، فرصت بهینه‌ای است.

کلام آخر
ایجاد منطقه گردشگری در معادنی که عمر آنها به اتمام رسیده، منجر به درآمدهای جدید خواهد شد زیرا بازدید از معادن متروکه و غیرفعال برای مردم بسیار جذاب است. کشورهای زیادی در این زمینه ورود پیدا کرده‌اند که از میان آنها می‌توان به آلمان اشاره کرد. معدنکاری در آلمان چندان قوی نیست اما ایجاد موزه‌های معدنی در این کشور قابل توجه است. ایران نیز با در اختیار داشتن ظرفیت‌های مناسب در بخش معدن می‌تواند دراین زمینه ورود پیدا کند.