یکی از موانع جدی در این بین نقش‌آفرینی بورس کالاست. مساله اینجاست که در حالی که محصولات تولیدی رقابت منفی دارد، بورس کالا نباید سختگیری کند و نهایتا چندشرکت دولتی عرضه ۱۰۰درصدی در بورس داشته باشند.
واحدهای تولیدی نوردکاران کشور طی سال‌های اخیر با مسائل و مشکلات زیادی مواجه بوده‌اند و به گفته فعالان این بخش عرضه اجباری محصولات تولیدی‌شان در بورس کالا مضاف بر این مشکلات شده که پیامدها و تبعات منفی بسیاری را نیز در پی دارد. براساس آمارها ۳۴میلیون تن ظرفیت تولید نورد در واحدهای تولیدی کشور داریم که در این بین حدود ۱۵ تا ۱۸میلیون تن تولید می‌شود. در حالی که مصرف ظاهری کشور ۵/۹میلیون تن است و حدود ۳میلیون تن هم صادرات می‌شود و مابقی تولید نیز انباشت انبارها می‌شود.

مساله اینجاست که بورس توانایی عرضه به صورت مویرگی را ندارد، در حالی که واحدهای تولیدی ما باید فروش روزانه و مویرگی جهت جبران هزینه‌های‌شان داشته باشند. به این ترتیب مساله این است که بورس نمی‌تواند پاسخگوی عرضه باشد. بنابراین کارشناسان باور دارند که حداقل باید بورس‌های متعدد در شمال، جنوب و شرق کشور داشته باشیم که عرضه در هفته برای واحدهای تولیدی ما به ۴ تا ۵ عرضه برسد.

اشباع در تولید
عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران با بیان اینکه مجبور به عرضه ۱۰۰درصدی محصولات در بورس کالا هستیم، گفت: وقتی در تولید اشباع هستیم و محصولات تولیدی ما رقابت منفی دارد، بورس کالا نباید سختگیری کند.
احمد رضوی‌نیک عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران می‌گوید: در ابتدا باید بدانید که ۳۴میلیون تن ظرفیت تولید نورد در واحدهای تولیدی کشور داریم که حدود ۱۵ تا ۱۸میلیون تن تولید می‌کنند. در حالی که مصرف ظاهری کشور ۹‌ونیم میلیون تن است و حدود ۳میلیون تن هم صادرات و مابقی تولید نیز انباشت انبارها می‌شود.

رضوی‌نیک ادامه داد: مساله اینجاست، کشوری که در این زمینه اشباع است و محصولات تولیدی‌اش رقابت منفی دارد، بورس کالا نباید سختگیری کند و نهایتا چندشرکت دولتی عرضه ۱۰۰درصدی در بورس داشته باشند.

این عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران خاطرنشان کرد: نکته قابل‌تامل این است که مابقی شرکت‌ها (شرکت‌های غیر‌دولتی) با وجود داشتن مشتری در نقاط سرزمین خود به دلایلی که بورس برایشان قوانینی وضع کرده و بخشنامه‌هایی صادر کرده که بر خلاف قوانین تجارت است و به شکل ممانعت از حق است، مجبور می‌شوند که در بورس کالا ۱۰۰درصد محصول‌شان را عرضه کنند. اگر آمارها را بررسی کنید می‌بینید که از میان ۴۰۰هزار تن عرضه محصولات نوردی در بورس کالا در هفته حدود ۳۰ تا ۴۰هزار تن فروخته می‌شود که در بهترین حالت یعنی ۱۰ تا ۱۵درصد فروش رفته است.
وی خاطرنشان کرد: واحد تولیدی که تمام صددرصد محصول تولیدی خود را در بورس عرضه می‌کند اما ۱۰درصد محصول خود را که می‌تواند بفروشد. در چنین شرایطی آقایان بگویند واحدهای تولیدی مابقی محصولات تولیدی خود را باید چکار کنند؟

بورس کالا نمی‌تواند پاسخگوی عرضه باشد
رضوی‌نیک ادامه داد: مساله اینجاست که اولا بورس توانایی عرضه به صورت مویرگی را ندارد، در حالی که واحدهای تولیدی ما باید فروش روزانه و مویرگی جهت جبران هزینه‌های شان داشته باشند. پس یکی از مشکلات ما عرضه در بورس است چون بورس نمی‌تواند پاسخگوی عرضه باشد. بنابراین ما معتقدیم حداقل باید بورس‌های متعدد در شمال، جنوب و شرق کشور داشته باشیم که عرضه در هفته برای واحدهای تولیدی ما به ۴ تا ۵ عرضه برسد نه یک عرضه در هفته.
وی با بیان اینکه واحدهای تولیدی ما در هفته فقط یک‌بار می‌تواند عرضه کند، گفت: در این شرایط اگر معامله نشود باید بماند تا هفته بعد تا شاید در هفته بعد بتواند معامله کند. این در حالی است که اگر واحد تولیدی ۱۵روز فروش نداشته باشد یا تعطیل می‌شود یا مجبور می‌شود به زیان بفروشد در شرایطی که این واحد تولیدی مشتریان زیادی در خارج از بورس در نقاط سرزمینی خود دارد اما اجبار بورس باعث می‌شود این نتواند در منطقه بفروشد.
این مقام صنفی خاطرنشان کرد: وقتی واحدهای تولیدی ما در نقاط سرزمینی خود مشتریانی دارند اما مجبور به عرضه در بورس کالا می‌شوند بنابراین هزینه‌ها از جمله هزینه حمل‌و‌نقل و انرژی بالا می‌رود و در ادامه مجبور است از بانک تسهیلات بگیرد تا بتواند در بورس کالای خود را بفروشد.

وی خاطرنشان کرد: نکته قابل‌تامل اینکه وقتی محصولات واحدهای تولیدی ما در بورس فروش نمی‌رود و واحد تولیدی اقدام به فروش به مشتریان خود در خارج از بورس می‌کند اخیرا معرفی به تعزیرات می‌شود و واحدهای تولیدی ما به ناحق وارد یک‌سری پروسه‌های اداری می‌شوند.

خودتحریمی‌ها و تلاش واحدهای تولیدی برای رفع موانع
رضوی‌نیک ادامه داد: با این تفاسیر به جای اینکه مالکان شرکت‌ها و واحدهای تولیدی ما به دنبال تهیه مواد اولیه و تولید و صادرات باشند کفش‌های آهنین می‌پوشند و صبح تا شب به دنبال ستادهای تسهیل هستند برای رفع موانعی که خودتحریمی‌ها برای اینها از ناحیه داخلی ایجاد کرده است.

این عضو انجمن نوردکاران فولادی ایران در ادامه گفت: معضل دومی که صنف نوردکاران کشور با آن مواجه هستند در واقع عدم توازن همفکری و عدم رعایت قوانین و متحدالشکل بودن آنهاست. به صورتی که در بورس کالا شرکت‌های دولتی و خصولتی عمدتا به صرف اینکه یک نامه از نهاد مربوطه خود می‌آوردند از پرداخت ضمانت‌نامه‌ها معاف می‌شوند، در حالی که شرکت‌های خصوصی برای عرضه کالای خود در بورس کالا باید ضمانت‌نامه به بورس تحویل بدهند که این ضمانت‌نامه برای این شرکت‌های هزینه دارد؛ یعنی ۲۰درصد ضمانت نامه را باید نقد با بانک‌ها پرداخت کنند و در قبال مابقی هم باید ۱۳۰درصد وثیقه بگذارند. به این ترتیب در سال جهش تولید این موارد برخی موانعی است که اکثر واحدهای تولیدی ما گرفتار اقساط بانکی، مالیات و دارایی هستند و بحث عرضه اجباری در بورس کالا آن هم به صورت صددرصدی که مضاف بر همه این موارد است.

منبع: روزنامه جهان صنعت